ماجراي بديهي و ضروري

براي ملت ما، ماجراي امام زمان (عليه السلام)، يک ماجراي بديهي و ضروري است
درباره‏ى نيمه شعبان و خصوصيت بايد بگويم: براى ملت ما، ماجراى حضرت ولى‏عصر (ارواحنا الفداء) يك ماجراى بديهى و ضرورى است. حقيقتا ياد آن بزرگوار در دل‏هاى مردم ما هست و مردم، حالت انتظار آن امام همام و توسل و توجه به او را به معناى حقيقى كلمه، در دل و وجود خود دارند. اين هم يكى از الطاف خداوند بر ملت ماست كه در دوران انقلاب ، آن بزرگوار در فضاى ذهنى و معنوى جامعه حضور دارد و جوانان با او قلبا ارتباط دارند.
بدانيد اين ارتباط از طرف شما، به معناى حقيقى كلمه، نه يك جانبه، كه ارتباطى دو جانبه است. وقتى كه شما زيارت آن بزرگوار را مى‏خوانيد، با آن بزرگوار مخاطبه مى‏نماييد، عرض نياز مى‏كنيد، سخن مى‏گوييد و محبت مى‏ورزيد و اشك مى‏ريزيد، حالت توجه و توسلى كه نسبت به آن ولى خدا و عبد صالح پروردگار پيدا مى‏كنيد، بدون ارتباط از آن سو امكان ندارد. اگر از آن سو لطف و توجهى نباشد، از اين طرف هم توجه قلبى و توسل معنوى پيدا نخواهد شد. وقتى به شما احساس كسالت دست مى‏دهد و مى‏بينيد هر كارى مى‏كنيد حال توجه پيدا نمى‏شود، آن وقتى است كه از آن طرف ، التفاتى نيست. وقتى از آن طرف التفاتى باشد، در شما شور و حالت معنوى و عاطفى به وجود خواهد آمد. پس ، ارتباط در آن حالات برجسته شور و محبت و احساس، و عواطفى كه ملت ما نسبت به آن بزرگوار دارند، ارتباط طرفينى است.

در اين قضيه يك نكته‏ى اصلى وجود دارد كه موضوع انتظار است و حال مى‏خواهم مختصرى به آن بپردازم.
انتظار فرج، يك معناى عام گسترده است. اگر چه انتظار ظهور آن بزرگوار هم انتظار فرج است، اما انتظار فرج، يك معناى وسيع‏تر و عميق‏تر ، براى همه‏ى دوران تاريخ است. قضيه‏ى انتظار حضرت بقيت الله ( ارواحنا فداه )، روح انتظار را در جوامع زنده مى‏كند و در دل‏ها حالت انتظار به وجود مى‏آورد. حالت انتظار ، حالت بسيار مبارك و خوبى است. معناى انتظار اين است كه ايشان به وضعى كه حالا در آن قرار دارد، قانع نيست. لذا حالت منتظره دارد. وقتى شما منتظر عزيزى هستيد و مشتاقانه انتظار مى‏كشيد ، معنايش اين است كه به وضعى كه حالا داريد، قانع نيستيد و شايد از اين وضع راضى هم نباشيد. اصلا مى‏خواهيد به چيزى دسترسى پيدا كنيد كه برتر و بالاتر از هر چيز ديگر است.
منبع:حدیث ولایت
/ج